Jujur, aku terasa hati sangat dengan kamu
wahai sahabt.
tapi apa mampu aku katakan,
hanya diam.
Jujur, terlalu sakit tapi apa mampu aku cakap
tidak sama sekali
biar aku simpan rasa ini cukup-cukup
biar aku letak diri aku sejauh mungkin
Jujur kau takkan tahu apa sebenarnya
Biar pun masa sekarang, aku tahu jika aku cerita pada sesiapa
mereka akan katanya, sakit aku tidak berperi sakit mu.
Aku senyum
kerna selama ini aku cukup memahami
sampai tika ini masih memahami
dan cuba hadam segala nya apa isi hati aku sendiri
Aku tahu tidak sepatutnya aku berasa,
kerna aku bukan di tempat kau
Aku tak sekuat mana,
sahabt.
Sudah berapa bulan, hanya aku yang mesej kau dahulu.
tapi kau?
tak apalah, mungkin masanya aku lepaskan kau.
Terima kasih sahabt.
Aku akan selalu doakan mu.
Aku akan selalu rindukan mu.
Aku akan selalu sayang mu.
Kerna aku sudah janji sama Allah, aku akan jaga mu sampai habis nyawa ku.
InshaAllah.
Biar la aku mulakan apapun,
tanya khabar mu
ucap hari-hari penting.
dan
aku akan buang segala rasa tidak baik ini jauh-jauh.
kerna aku sayang kamu, kerna Allah.